Komunikacja werbalna jest dla człowieka bardzo ważna, ponieważ stanowi posługiwanie się mową przez jej użytkowników w celu przekazywania i otrzymywania informacji. Zaburzenie mowy często oznacza zakłócenia w procesie komunikacji werbalnej spowodowane niezdolnością użytkowników języka, do sprawnego wytwarzania komunikatów słownych lub też do sprawnego ich odbierania. Zaburzony rozwój mowy często  zaniża poczucie własnej wartości i  przeszkadza w osiąganiu odpowiedniego do wieku poziomu edukacji szkolnej. Wczesna diagnoza i odpowiednia terapia logopedyczna ułatwiają wyrównywanie szans w nauce oraz pozwalają na osiąganie sukcesów.

Terapia logopedyczna wg T. Gałkowskiego i G. Jastrzębowskiej  to specyficzne, zamierzone oddziaływania ukierunkowane na usunięcie zakłóceń procesu porozumiewania się (od prostych wad wymowy do niemożności mówienia włącznie).

Oddziaływania te mają na celu:

• usuwanie zaburzeń mowy,
• przywracanie mowy w przypadku jej utraty,
• nauczanie mowy, która się nie wykształciła,
• wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy,
• wypracowanie odpowiedniego poziomu sprawności językowej,
• likwidację przyczyn i skutków pierwotnych  oraz skutków wtórnych, do których zalicza się zarówno psychologiczne, jak i pedagogiczne konsekwencje zaburzeń mowy.

Uczestnikami badań i terapii logopedycznej mogą być dzieci i młodzież z placówek będących w rejonie działania Zespołu Poradni Psychologiczno – Pedagogicznych nr 1 w Poznaniu.

Prowadzona terapia na terenie Poradni jest  indywidualna, może być:

• krótkoterminowa (do 10 spotkań prowadzonych co tydzień lub dwa i kończąca się na przekazaniu rodzicom wskazówek do kontynuowania pracy w domu),
• długoterminowa (co najmniej dwa spotkania w miesiącu przez cały rok szkolny, w przypadku dzieci o złożonych problemach i sprzężonych  zaburzeniach w mówieniu),
• w formie zajęć terapeutycznych grupowych na terenie wybranej placówki przedszkola lub szkoły.

Przebieg terapii logopedycznej dokumentowany jest przez logopedę w zeszytach indywidualnych uczniów i w dzienniku pracy.